Medytacja jako skuteczna forma samokontroli

Nikogo chyba nie trzeba uczyć o tym, czym jest, na czym polega, jak działa i w jakich sytuacjach najczęściej wykorzystywana jest medytacja. Dla wielu osób to jedna z niedziałających technik wyciszających, dla z innych z kolei skuteczna i sprawdzona metoda uspokajająca i relaksująca. 

Coraz częściej jednak słyszy się o jeszcze jednej funkcji medytacyjnej. Łączy się ją bowiem z nauką samokontroli. Nie chodzi jednak o kontrolę w kryzysowych, stresowych czy bardzo emocjonalnych sytuacjach, ale o kwestię panowania nad własnym umysłem. 

Medytacja wymaga niewątpliwie skupienia – a to umożliwione jest tylko wtedy, gdy „wyłączy się” umysł i odetnie całkowicie od świata zewnętrznego, który może znacznie rozpraszać, zwłaszcza podczas początkowych prób medytacji. 

Nauka samokontroli oznacza w tym kontekście właśnie umiejętność zignorowania tego, co dochodzi z zewnątrz. Wszelkiego rodzaju hałasów, przerywników, dźwięków, które mogą rozpraszać, a co za tym idzie, niszczyć wszelkie medytacyjne wysiłki podjęte w celu całkowitego wyciszenia umysłu.